40. ,,Jak zmieniać życie to do końca.'' |Sophie

Wróciłam z długiego spaceru z psem. Wzięłam torebkę i od razu wyszłam. Postanowiłam zmienić trochę swój wygląd. Skoro postanowiłam zmienić swoje życie to i fryzurę przydało by się. Poszłam do ulubionego salonu. Od lat chodziłam do tej samej fryzjerki. Ona zawsze robiła mi piękne fryzury. Weszłam do salonu i wyszukałam wzrokiem odpowiednią osobę. Kobieta właśnie sprzątała po poprzednim kliencie.

- Dzień dobry!- odezwałam się miłym głosem. Fryzjerka podniosła głowę i na mnie spojrzała. Na jej ustach pojawił się szeroki uśmiech.

- Dawno cię nie widziałam. Siadaj.- wskazała na obrotowe krzesło. Usiadłam i spojrzałam w lustro.- Co chcesz zrobić z włosami?- podstawowe pytanie.

- Przefarbować.- wyjaśniłam bez zastanowienia. Fryzjerka się zaśmiała.

- Coś musiało się stać skoro chcesz pofarbować włosy. Sama mówiłaś że kochasz ten kolor.- westchnęłam.

- Postanowiłam odmienić życie.- odpowiedziałam krótko. Fryzjerka zajęła się moimi włosami, a ja wzięłam telefon do ręki. Po wizycie u fryzjera musze iść na tańce. Bardzo mnie cieszy ten fakt. Trochę się od stresuje i wyjdę trochę do ludzi. Dostałam smsa od Tomlinsona.

Od: Loui <3

Treść: ,,Spotkamy się teraz? ;D’’

Do: Loui <3

Treść: ,,Uuu wybacz, ale nie mam czasu. ;P Ale jeśli ci aż tak zależy to przyjdź pod salon fryzjerski. Jest na tej samej ulicy co mój dom, więc raczej trafisz. ;)’’

Louis już nie odpisał. Chyba zrozumiał że jestem u fryzjera. Fryzjerka skończyła swoją pracę.

Spojrzałam na końcowy efekt. Strasznie mi się spodobał ten kolor. Zrobiłam sobie zdjęcie telefonem i od razu wstawiłam na tweetera. Potem pewnie nie będę miała czasu żeby to zrobić. Pod zdjęciem napisałam krótki opis: ,,Jak zmieniać życie to do końca.’’ Zapłaciłam fryzjerce i wyszłam z salonu. Louis już tam na mnie czekał. Uśmiechnęłam się i do niego podeszłam. Chłopak szeroko otwarł oczy.

- Coś ty zrobiła z włosami? Myślałem że poszłaś tam załatwić coś innego. Ale od razu przefarbować włosy?- zmarszczył czoło. Nie spodziewałam się że Louis zrobi mi taką aferę przez przefarbowanie włosów. To nawet trochę śmieszne.

- Louis a po co chodzi się do fryzjera? No chyba żeby zmieniać fryzury.- zaśmiałam się. Louis jest wyjątkowo mądrą osobą. Louis odprowadził mnie pod budynek w którym zwykle mam zajęcia. Pożegnałam się z nim i poszłam do środka. Tody pokazał nam jak zwykle jakieś nowe ruchy. Mogłam przynajmniej przez chwile odreagować i zapomnieć o Harrym. Niestety zajęcia trwają tylko godzinę. Szybko się skończyły i do mojej głowy znowu zawitały okrutne myśli. Wyszłam z Tomem z budynku. Można powiedzieć że kiedyś coś nas łączyło. Dla mnie Tom jest zwykłym kolegą. Nic dla mnie nie znaczy. To co działo się kiedyś nie ma dla mnie teraz znaczenia. Chwile pogadaliśmy i ja już chciałam iść do domu.

- To ja spadam. Cześć.- obróciłam się i już chciałam odchodzić, ale jednak nie było mi to dane. Tom chwycił mój nadgarstek i z powrotem stałam naprzeciwko niego. Tylko że tym razem o wiele bliżej. Zmarszczyłam czoło.

- To ma być pożegnanie?- zapytał i głupio się zaśmiał.

- A na co liczyłeś?- uniosłam jedną brew.

- No nie wiem. Może na coś w tym stylu.- Tom zbliżył się do mnie jeszcze bliżej. Położył jedną rękę na moim biodrze, a drugą na policzku. Jego wargi wylądowały na moich. Wyrywałam się, ale marne były skutki. W końcu Tom gwałtownie się ode mnie oderwał. A raczej ktoś go ode mnie oderwał. Spojrzałam przed siebie i zobaczyłam wściekłego Harryego. Popchnął Toma na ścianę i przywalił mu w twarz.

- Nie dotykaj jej nigdy więcej, rozumiesz?- krzyknął Harry. Stałam jak słup soli. Wszystko działo się tak szybko.

- O co ci chodzi koleś? Ona sama tego chciała.- Harry chciał znowu przywalić Tomowi, ale Liam go powstrzymał. Odciągnął go na bok. Tom powiedział coś pod nosem i po prostu odszedł.

Liam podszedł do mnie bliżej. Liam coś do mnie mówił, ale po prostu zamyśliłam się. Dlaczego Harry tak gwałtownie zareagował? Przecież skrzywdziłam go. On pewnie mnie nienawidzi. Liam pomachał mi ręką przed oczami. Zdezorientowana na niego spojrzałam.

- Sophie wszystko ok.?- pokręciłam przecząco głową. Spojrzałam na Harryego. Tak dawno go nie wiedziałam. Chciałam z nim chociaż pogadać. Bez słowa obróciłam się i ruszyłam do domu. Szłam bardzo wolno. W moich oczach zgromadziły się łzy. Zaczęłam przecierać rękami oczy. Rozpłakałam się i nic nie mogłam na to poradzić. Przed oczami cały czas miałam Hazze. Te jego loczki i zielone oczy. Zatrzymałam się, kucnęłam i schowałam twarz w dłoniach. Poczułam czyjś dotyk na ramieniu. Podniosłam wzrok. Harry kucał obok mnie. Dokładnie wytarłam łzy.

- Czemu płaczesz?- zapytał marszcząc czoło. Wzruszyłam ramionami. Nie chce go ranić.

- Nie płaczę.- wstałam na równe nogi, po czym Harry zrobił to samo.

- Właśnie widzę. Jeśli nie przestaniesz to i ja zacznę.- Harry podszedł do mnie bliżej i mnie objął. Tak mi tego brakowało. Poczułam woń jego perfum. Od razu się uspokoiłam. Czułam to ciepło z jego strony. Wyswobodziłam się z jego uścisku.

- Dzięki za wszystko.- lekko się uśmiechnęłam i odeszłam. Tylko tyle?! Dzięki za wszystko?! Miałam nie powtarzalną okazje porozmawiania z Harrym, a co zrobiłam?! Po prostu poszłam do domu. Jestem cholerną idiotką i zawsze nią będę. Znowu w zamyśleniu szłam. Tym razem już do domu. Gdy już dochodziłam dostałam smsa. Wyciągnęłam telefon z torby i odczytałam wiadomość.

Od: Loui <3

Treść: ,,Wszystko dobrze? Wpadnę do ciebie jutro, muszę z tobą pogadać.’’

Do: Loui <3

Treść: ,,Wszystko ok. Widzę że Liam i Harry zdążyli cię powiadomić o wszystkim. Wpadaj skoro musisz pogadać.’’

Do: Kathy <3

Treść: ,,Mam dość swojego życia. Dziennie popełniam coraz więcej błędów. A u ciebie jak?’’

Od: Kathy <3

Treść: ,,Mam dość. Niall ze mną zerwał. ;(‘’

Do: Kathy <3

Treść: ,,Chyba musimy się spotkać.’’

Nie wieże. Niall zerwał z Kathy? Jak to możliwe? Przecież oboje się kochają. Nie wiem o co chodzi, ale jest mi jeszcze bardziej smutno. Widzę że nie tylko ja mam problemy, ale i moja siostra. Już wszystko jej się tak fajnie układało i oczywiście musiał się spieprzyć. Życie jest nie sprawiedliwe. Teraz dostrzegam że mój związek ze Stylesem skończył się wyłącznie z mojej winy. Najgorsze jest to że cholernie tego żałuje. Chciałabym żeby było jak dawniej. Ja z Harrym, a Kathy z Niallem. Jestem ciekawa co Louis ma mi do powiedzenia. Mam nadzieje że nic przytłaczającego. Mam już dość wszystkiego. Chyba pozostaje mi tylko iść do domu i zamknąć się w pokoju. Jak zwykle będę próbowała uciec od problemów. To i tak nie wyjdzie. Problemy są przesiąknięte moją głową. Myślę tylko i wyłącznie o Harrym. Zadręczam się myślami że to ja zawiodłam.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jak myślicie o czym Louis chce pogadać z Sophie? ;>